۱. فیلرهای دائم یا غیرقابل جذب
همان طور که از اسم این ژلها پیدا است، این ژلها قابل تجزیه به وسیله بدن نبوده و به طور دائم در بافت باقی میماند. یکی از انواع این ژلها خانواده «پلیاکریلآمید» است. اکوامید از برندهای معتبر این خانواده است که به علت عوارض زیاد، هنوز موفق به دریافت FDA نشده است. ژل «پاژ» یکی دیگر از ژلهای این خانواده است که به علت قیمت پایین و دائمی بودن، متقاضی زیادی داشت متأسفانه بعد از چند سال هنوز درگیر عوارض این ژل هستند.
در این جا لازم است نکتهی بسیار مهمی را در مورد تاییدیه CE یا اتحادیه اروپا به شما بگوییم. گواهی CE به معنی این است که در ساخت یک دارو، قوانین بهداشتی رعایت شده و فرآیند تولید محصول در شرکت سازنده مورد تایید است. اما گواهی CE تاییدی بر میزان اثربخشی یا عوارض جانبی یک دارو (در کوتاه مدت یا بلند مدت) نیست. در سوی دیگر تایید FDA این موارد را تضمین میکند.
نکتهی دیگر این که تزریق ژل با استفاده از فیلرهای غیرقابل جذب تنها برای چین و چروکهای عمیق مجاز است. تزریق این فیلرها برای برطرف کردن چروکهای سطحی در همه جای دنیا ممنوع اعلام شده است.
- پرکردن چین و چروکهای دور لب (تنها کاربرد مورد تایید FDA)،
- از بین بردن جای آکنه،
- پر کردن فرورفتگیهای ایجاد شده توسط زخمها،
- حجمدهی به لبها،
PMMA پلیمری مصنوعی و زیست تخریب ناپذیر است ولی به خوبی توسط بافتهای بدن تحمل میشود. وقتی شما یک مادهی خارجی را به بدن تزریق میکنید، بدن ممکن است به آن واکنش نشان دهد. مثال بارز این مسئله را در مورد آلرژیهای دارویی شاهد هستیم که مثلاً فرد بعد از تزریق پنیسیلین دچار واکنشهای حساسیتی شدید میشود. پس در ساخت داروها و محصولات درمانی که قرار است وارد بدن شوند، مسئلهی تحمل آنها توسط سلولهای بدن اهمیت زیادی دارد. PMMA به دلیل سازگاری بسیار خوبی که با بافتهای زیستی دارد در محصولات درمانی بسیار استفاده میشود که از نمونههای معروف آن میتوان به سیمان استخوانی و لنزهای چشم اشاره کرد.
تنها فیلر حاوی PMMA که مورد تایید FDA بوده، محصولی به نام آرتهفیل (ArteFill) یا بلافیل (Bellafill) است که هردو یک فیلر هستند و توسط یک شرکت ساخته میشوند. آرتهفیل حاوی توپهای بسیار بسیار کوچک (بین ۳۰ تا ۵۰ میکرون) است که از جنس PMMA ساخته شدهاند. به جز این، از کلاژن گاوی و همچنین داروی بیحسی لیدوکائین در ساخت این فیلر استفاده شده است.
عوارض این شکل از تزریق ژل شامل تورم، کبودی، قرمزی، خارش و درد خفیف در محل تزریق است که معمولاً طی ۲۴ ساعت برطرف میشود. در موارد نادر شاهد ایجاد بثورات پوستی، ایجاد برآمدگی و حساس شدن پوست در بلند مدت هستیم.
مسئلهای که در مورد تزریق ژل دائمی موجب نگرانی متقاضیان میشود، گلوله گلوله شدن مواد تزریقی در زیر پوست یا درون لبها است. باید بدانید که این عارضه در ۵ سال بعد از تزریق ژل، تنها در ۱ درصد از بیماران دیده شده است. این مشکل در صورتی که تزریق ژلهای دائمی به دست جراح مجرب انجام شود، مشاهده نخواهد شد.
موارد تأثیرگذار بر ماندگاری ژل ها
ژلها چه دائمی باشند و چه موقتی تحت تأثیر سبک زندگی، انتظارات فرد و نوع مراقبت افراد قرار خواهند گرفت. در ادامه به برخی از این موارد اشاره میکنیم:
- انتخاب یک کلینیک معتبر که دارای پزشکان متخصص و مجرب باشد.
- بهترین کلینیک در این زمینه باید دارای مجوز از وزارت بهداشت بوده و همچنین از برندهای ژلی که مورد تأیید FDA هستند و بهترین مارکهای ژل موجود در کشور استفاده کند.
- نحوه تزریق ژل در نواحی تحت درمان توسط پزشک
- میزان مراقبت فرد از مناطق تحت درمان
مزایای تزریق ژل دائمی
یکی از مزیتهایی که تزریق ژلهای غیردائمی میتواند به دنبال داشته باشد این است که این ژل سریعتر توسط بدن جذب میشود و بعد از 8 الی 12 ماه دیگر اثری از آنها در عمق پوست و بافتها باقی نمیماند؛ اما ژلهای دائمی تا 2 الی 4 سال ماندگاری دارند و باعث بروز مشکلات زیادی میشوند که بیمار مجبور است در طی مدتزمان زیادی این مشکلات را تحمل کند.
یکی از بهترین مزیتهایی که تزریق کردن ژل از آن برخوردار است و میبایست به آن اشاره کنیم مقرون به صرفه بودن این روش است. افرادی که برای افزایش حجم برخی نواحی بدن خود اقدام به استفاده از این روش میکنند میتوانند هزینههایی که برای انجام این تزریق صرف میکنند را با هزینههایی که برای روشهای دیگر ممکن است هزینه کنند مقایسه کرده و خوشان متوجه این موضوع شوند.
از جمله مزیتهای دیگری که میتوانیم به آنها اشاره کنیم این است که استفاده از این روش نیازی به سپری کردن دورهی نقاهت بلند مدت ندارد و افراد میتوانند به راحتی پس از تزریق کردن ژل با استراحت در مدت بسیاری کوتاه به جامعه برگشته و مشغول انجام کارهای روزمرهی خود شوند.
تفاوت ژلهای دائم با ژلهای موقت
بسیاری از بیماران تفاوت بین ژلهای دائمی و موقت را نمیدانند. ژلهای موقت از موادی ساخته شدهاند که بدن قادر به تجزیه و جذب دوباره آنها است که بسیاری از این مواد شبیه به مولکولهای طببیعی خود بدن انسان هستند. ژلهای دائم از موادی تشکیل میشوند که بدن نمیتواند به سادگی آنها را دوباره جذب کند و بنابراین مجبور است مثل یک ماده بیگانه با آنها برخورد کند. با این وجود، تقاضای مردم برای تزریق ژلهای دائم همچنان بالا است و شرکتهای زیادی، همچنان ترکیباتی از ژلها را تولید میکنند که بدن بتواند آنها را دیرتر جذب کند. هر چه جذب ژل بیشتر طول بکشد، ژل هم دائمیتر محسوب میشود و در نتیجه، احتمال بروز مشکلاتی مثل عفونت و غیره هم بیشتر میشود.